Cehennemsel zindanların kör karanlıklarında geçirilmiş emsalsiz bir yalnızlık gibin yüreğimi deşen uzun aranın ardından yine önünüzde, arkanızda, sağınızda ve solunuzda sobeyim bebeğim. Desture ben.
Bilmem benim engin bir okyanus gibi uçsuz (uçsuz dedimse verisiz dayanaksız filan sanmayın, size ulaşmadan önce kaç tane gastenin ilavesini okuyorum hayatım) burçsal bilgilerimi paylaşmanın inanması güç huzur ve mutluluğuna nail olamadan bir ömrü bırak, hadi onu koy bir kenara, birkaç ayı nasıl geçirebildiniz ama, amaaa... artık bunların bir önemi yok. Yine ve yeniden başlıyorum.
Ben yokken meydan Akrep'lere kaldı, bunun duyumlarını almadım sanıyorsanız şapşal bir su samuru kadar yamuluyorsunuz demektir canım. Neden mi? Çünkü itiraf ediyorum, ben de akrebim ayol. Resimlerimden dahi anlaşılacağı gibi, dibinin görünmesi nâmümkün bir foseptik çukuru kadar kara ve mânidar bakışlarımın altında yatan, o ki, ilk bakışta düşüncesiz bir öküzün uykulu bakışları gibi gelen, fakat tanıdıkça kabak çiçeği gibi açılacağının sinyalini de önceden verecek kadar sosyal ilişkiden yoksun kalmış diğer akreplerin aksine, artık kendiminkini tarif edecek üslup bulamadığım için keseceğim cinsten bir bakış tarzım vardır yani.
Şimdi meydan onlara kaldı dedimse; baharın o iç ısıtan, yay gevşeten sufle formatından çıkıp iç yakan ve göt gevşeten, hadsiz derecede nemli bir yaza girdiğimiz süre zarfınca çok da diş kovuğu doldurur hareketler yaptıklarını sanmayın. Hâlen hiç değişmeyen karamsarlık ve belirsizlik döngülerinde dönmekte, durmaksızın denyolaşmakta ve civardaki eşin dostun da keyfini kaçırmaktalar.
İkizler burcu olan, olduğunu sanan veya olmayıp da öyle olduklarını iddia edenler ise bir neş'e ve coşku içersinde, her biri teker teker yaklaşan doğumgünlerini plânlıyor, "kimi çağırsam da arkadaşının arkadaşını da getirse de danışsak, gönül eğlendirsek, böyle de avangard bir doğumgünü yaşamış olup 2 hafta boyunca cümle aleme anlatıp 'abi bi içmişim ki götümü orda bıraktım, mekânı arayıp not bıraktım, bugün gidip alcam yeaa' diye böbürlensem" hayalleri kuruyor bebeğim.
Bu hayat böyle geçmez, onu da söyliyim. Hadi bay.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder